来源
编辑
贺拉斯《颂歌集》第一卷第十一首:
Tu ne quaesieris, scire nefas, quem mihi, quem tibi
finem di dederint, Leuconoe, nec Babylonios
temptaris numeros. ut melius, quidquid erit, pati.
seu pluris hiemes seu tribuit Iuppiter ultimam,
quae nunc oppositis debilitat pumicibus mare
Tyrrhenum. Sapias, vina liques et spatio brevi
spem longam reseces. dum loquimur, fugerit invida
aetas: carpe diem, quam minimum credula postero.
你莫要探询-这不合神律-为你、为我
祂指定何种结局。琉柯诺,也莫用巴比伦
的术数窥测。却最好、忍受一切事情!
无论尤比特分配了更多冬天、抑或
摧折着第勒诺海岸疏松岩石的这一场
便是终点,要明智、滤好酒、将长远的期望
斩断、生命短暂。谈话间,妒忌的光阴
已逃逝:采撷今日、莫要轻信明天。[1]
古代文学
编辑
最早表达这种概念的书面作品似乎是《吉尔伽美什史诗》,其中西杜里(Siduli)建议吉尔伽美什停止哀悼、拥抱生活;不过一些学者认为史诗中并无拥抱生活之意,而是指‘停止无用的哀悼仪式,回归美索不达米亚社会的正常规范’。